Het boek "Als sluiers vallen"viel me meteen op. Ook de cover van dit boek sprak me meteen aan. Het hoofddoekendebat komt te pas en te onpas in de media. En dit niet altijd op een positieve manier. In dit boek interviewt Nadia Dala tien verschillende vrouwen en probeert ze er achter te komen welke symboliek er achter deze geladen hoofddoek schuilt. Ik wil er ook achter komen waarom de ene vrouw wel een hoofddoek draagt en de andere niet. Genoeg stof om te beginnen lezen.
Wie is Nadia Dala eigenlijk?
Er ringelde bij mij geen belletje toen ik de naam Nadia Dala las op de cover van het boek. Toch blijkt deze dame een indrukwekkend palmares achter haar naam te hebben staan.
Begin 2007 presenteerde Nadia voor Canvas het programma Moslima's. Hierin interviewt ze vier heel verschillende moslimvrouwen over het geloof, over de gevolgen van 11 september, over seksualiteit en over integratie. De reeks probeerde het eenzijdige en monolithische beeld dat de media al te vaak ophangen van de moslimcultuur te nuanceren en ontkrachten. Daarna gaat ze voor Vitaya het programma Het V-Team presenteren. Hierin krijgt een kandidaat twee verschillende looks aangemeten.
Sinds 2008 is Nadia Dala docente journalistiek en free-lance journaliste. Ze publiceerde haar eerste roman 'Waarom ik mijn moeder de hals doorsneed' bij de Nederlandse uitgeverij Prometheus.
Verhitte discussies
Hieronder zie je een cartoon van de cartoonist GAL. GAL is de cartoonist van knack.
Twee jaar geleden kwam het hoofddoekendebat nog hevig in het nieuws in Antwerpen.
Probeer volgende vragen te beantwoorden:
Verhitte discussies over hoofddoekenverbod
In het Koninklijk Atheneum van Antwerpen heeft een openbaar infomoment over het verbod op hoofddoeken verhitte discussies opgeleverd. De politie was massaal aanwezig uit angst voor relletjes, maar alles bleef relatief rustig.
Directrice Karin Heremans legde eerst uit waarom er volgend schooljaar geen hoofddoeken en andere religieuze symbolen meer worden toegelaten op school. Ze benadrukte dat de maatregel genomen werd om moslima's niet langer bloot te stellen aan groepsdruk om een hoofddoek op te zetten. Haar speech werd onthaald op luid boegeroep van de meer dan 500 aanwezige leerlingen, ouders en sympathisanten.
Imam Nordine Taouil reageerde boos. In zijn speech riep hij op om acties te ondernemen, liefst met alle moslims samen. Hij wil pleiten bij de toekomstige Vlaamse minister van Onderwijs om meer rechten toe te kennen aan de moslimbevolking en een einde te maken aan wat hij "georganiseerde discriminatie" noemt. Verschillende leerlingen hielden vurige toespraken tegen het hoofddoekverbod. "Wij zijn geen leeghoofden die alles zomaar pikken", zei een van hen. "Deze beslissing bemoeilijkt onze toekomst, want vele moslima's zullen nu hun school niet afmaken", zei een andere woordvoerster.
Filmpje:
Verhitte discussies
Hieronder zie je een cartoon van de cartoonist GAL. GAL is de cartoonist van knack.
Twee jaar geleden kwam het hoofddoekendebat nog hevig in het nieuws in Antwerpen.
Probeer volgende vragen te beantwoorden:
- Omschrijf de kleren van de mensen in het publiek.
- Wat doen de mensen in het publiek?
- Wat hebben ze op hun hoofd?
- Wat doet de man vooraan?
- Wat zegt hij?
- Wat heeft hij op zijn hoofd?
- Omschrijf zijn houding en zijn mimiek
- Wat staat er bovenaan de cartoon?
Onderstaand artikels kunnen je misschien helpen.
Scholen verbieden hoofddoek
Twee grote middelbare scholen in Antwerpen verbieden vanaf 1 september de hoofddoek. Volgens de scholen dwongen sommige leerlingen anderen een hoofddoek te dragen. Vorige week betoogden meer dan 500 leerlingen en ouders tegen het verbod. De leerlingen dreigen ermee zich uit te schrijven. "Dit waren bijna de laatste scholen in Antwerpen waar de hoofddoek mocht", zeggen ze. "Deze beslissing brengt onze toekomst in gevaar." De partij Groen! is ook tegen het verbod. "Sommige jongens zetten meisjes onder druk om de hoofddoek te dragen", zegt ze. "Maar de scholen straffen nu wel de verkeerde mensen."
Verhitte discussies over hoofddoekenverbod
In het Koninklijk Atheneum van Antwerpen heeft een openbaar infomoment over het verbod op hoofddoeken verhitte discussies opgeleverd. De politie was massaal aanwezig uit angst voor relletjes, maar alles bleef relatief rustig.
Directrice Karin Heremans legde eerst uit waarom er volgend schooljaar geen hoofddoeken en andere religieuze symbolen meer worden toegelaten op school. Ze benadrukte dat de maatregel genomen werd om moslima's niet langer bloot te stellen aan groepsdruk om een hoofddoek op te zetten. Haar speech werd onthaald op luid boegeroep van de meer dan 500 aanwezige leerlingen, ouders en sympathisanten.
Imam Nordine Taouil reageerde boos. In zijn speech riep hij op om acties te ondernemen, liefst met alle moslims samen. Hij wil pleiten bij de toekomstige Vlaamse minister van Onderwijs om meer rechten toe te kennen aan de moslimbevolking en een einde te maken aan wat hij "georganiseerde discriminatie" noemt. Verschillende leerlingen hielden vurige toespraken tegen het hoofddoekverbod. "Wij zijn geen leeghoofden die alles zomaar pikken", zei een van hen. "Deze beslissing bemoeilijkt onze toekomst, want vele moslima's zullen nu hun school niet afmaken", zei een andere woordvoerster.
Filmpje:
Ontstaan hoofddoek
Het boek
Op deze manier wil ze niet enkel haar eigen tunnelvisie verbreden maar ook die van de lezer.
Vooraleer ik de samenvattingen ga schrijven van deze tien vrouwen wil ik toch nog graag terugkomen op het voorwoord van Nadia Dala.
Hierin kom ik een zeer interessante opmerking tegen. Nadia Dala refereert in haar voorwoord impliciet naar de Nederlandse politica Ayaan Hirsi Ali. Iedereen zal al eens gehoord hebben van deze vrouw. Zij is in Nederland een controversieel persoon. Mede door haar uitspraken over de hoofddoeken.
Hierin kom ik een zeer interessante opmerking tegen. Nadia Dala refereert in haar voorwoord impliciet naar de Nederlandse politica Ayaan Hirsi Ali. Iedereen zal al eens gehoord hebben van deze vrouw. Zij is in Nederland een controversieel persoon. Mede door haar uitspraken over de hoofddoeken.
Ayaan is van mening dat het dragen van een sluier indruist tegen de fundamentele vrijheid van de vrouw. Nadia moedigt emancipatieprocessen vanzelfsprekend aan maar worden deze vrouwen ook echt onderdrukt? Op deze vragen zoekt Nadia een antwoord.
Ook nog interessant om te weten is dat elk hoofdstuk wordt vooraf gegaan door een citaat!
Hoofdstuk1: Farah, de zelfbewuste studente . Radicale sprong van mini-jurk naar hoofddoek
Dit werd haar in het begin niet in dank afgenomen door haar moeder en broer. Zij hadden liever niet dat ze een hoofddoek ging dragen en dat ze zich ging verdiepen in de Islam. Toch heeft ze doorgezet en daar is ze blij om. Haar Belgische vriendinnen hebben geen enkel probleem met het feit dat ze nu een hoofddoek draagt. De vriendschap is nog even hecht.
Maar ze moet nu wel dagelijks opboksen tegen allerhande vooroordelen. Zoals bv. haar stagebegeleider. Die beweert nl. dat Farah radicaal islamitisch aan het worden is. Maar dat is volgens haar helemaal niet waar.
2 Basema, Palestijnse islamfeministe. Droeg hijab en zette hem weer af
Hoofdstuk twee gaat over Basema, zij is een Palestijnse vrouw die na de Golfoorlog in 1990 van Koeweit naar Jordanië vluchtte.
Basema noemde zichzelf vroeger een schoffie dat met de buurjongens optrok, in bomen klauterde, jurken verfoeide en kapotte broeken aantrok. Op een bepaald moment werd er van haar verwacht dat ze een hoofddoek begon te dragen. Maar ze ontdekte al snel dat een hoofddoek dragen niks was voor haar. Ze besloot dus om hem niet meer te dragen. Dit tot grote woede van haar ouders. Haar vader ondernam ook meerdere pogingen om haar aan een man te koppelen. Basema zorgde er telkens voor dat deze pogingen tot niets leidden.
In de nacht van 1 augustus 1990 kwam er een einde aan haar vrijgevochten leventje. Golfoorlog één was een feit. Irakese tanks rolden Koeweit binnen met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk vluchtte ze naar Jordanië. Eénmaal daar begon ze te werken voor UNRWA (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees.
Maar haar familie keerde zich volledig tegen haar.
Uiteindelijk is ze moeten vluchten en kwam ze in Nederland aan.
In Nederland veranderde haar leven grondig. Haar harstgrondige afkeer tegen de islamitische cultuur heeft plaats gemaakt voor een nieuwe missie nl. het doorgronden van de islam en dat ook vertalen naar de tienduizenden moslims in de Lage Landen. Ze omschrijft zich voortaan ook als een islamitic moderate thinker. Hiermee klaagt ze de eenzijdigheid aan waarmee de islam telkens in beeld wordt gebracht door de media. Zo worden steeds extremisten in beeld gebracht maar de gewone modale moslim verdwijnt in de vergeetput.
Basema zegt ook dat ze de ‘onderdrukte’ stroming van gematigde moslims een stem wil geven en hen weerbaarder hoopt te maken. Ze wilt de islamitische vrouwen assertiever maken via workshops en lezingen. Ze wilt hen wakker schudden. Ze moeten niet argeloos alles geloven wat de imaams vertellen. Zoals bv. dat de man beter zou zijn als de vrouw. Pure nonsens zijn dat volgens haar.
Ze botst in deze strijd tegen veel tegenwind. Zoals bv. de islamitische imams maar ook met sommige moslims. Toch geeft ze niet op en blijft ze strijden voor haar missie. Ze blijft dromen dat ooit de Palestijnen vrij zullen zijn en leven in een Palestijnse staat.
Uitleg Golfoorlog:
In juli 1990 beschuldigde Hoessein buurland Koeweit van diverse misdaden, waaronder het stelen van Iraakse olie. Toen Koeweit niet alles wilde doen wat Hoessein eiste, viel het Iraakse leger er binnen en maakte van Koeweit een Iraakse provincie. De Verenigde Naties stuurden een enorm leger, voornamelijk van Amerikanen, naar Saoedi-Arabië en droegen Hoessein op zich terug te trekken. Hij weigerde dit te doen. In januari 1991 vielen de Verenigde Naties aan. Ze voerden eerst enorme luchtaanvallen uit. Duizenden Irakezen leden onder de bombardementen en de artillerie-aanvallen van de VN. Hoessein probeerde bij andere Arabische landen hulp te krijgen. Niemand wilde hem helpen. Hij schoot zelfs raketten af op Israël. Dat land wordt gezien als de traditionele vijand van de Arabieren.
KOEWEIT BEVRIJD
Na een paar dagen was Koeweit bevrijd en rukten tanks van de Verenigde Naties op naar Bagdad, de hoofdstad van Irak. Maar omdat hun taak was om Koeweit te bevrijden, en niet om Hoessein af te zetten, stopten ze. Ze lieten Hoessein aan de macht. Hoessein bleef zijn tegenstanders vervolgen, en de Verenigde Naties verboden andere landen om met Irak vrije handel te drijven. Daardoor had het land maar heel beperkte inkomsten, en de Iraakse bevolking bleef arm.
3 Khadija, in gezichtssluier (of boerka). Onherkenbaar achter gezichtssluiers
De volgende vrouw in het rijtje wil anoniem blijven. We noemen haar Khadija.
Khadija draagt een niqaab ofwel een gezichtssluier. Hierdoor is ze volledig onherkenbaar. Volgens haar is het belangrijk dat er een duidelijke barrière is tussen vrouwen en mannen. Mannen zouden constant loeren naar vrouwen. Moslims gaan er volgens Khadija altijd vanuit dat er een aantrekkingskracht is tussen man en vrouw. Door middel van het dragen van bepaalde kledij voorkomt ze ‘ongewenste botsingen’.
Khadija draagt een niqaab ofwel een gezichtssluier. Hierdoor is ze volledig onherkenbaar. Volgens haar is het belangrijk dat er een duidelijke barrière is tussen vrouwen en mannen. Mannen zouden constant loeren naar vrouwen. Moslims gaan er volgens Khadija altijd vanuit dat er een aantrekkingskracht is tussen man en vrouw. Door middel van het dragen van bepaalde kledij voorkomt ze ‘ongewenste botsingen’.
Khadija heeft een lange weg afgelegd. Pas vanaf haar 26ste begon ze een hoofddoek te dragen. Daarna ging het stapje per stapje richting niqaab.
Ze ziet het als een stapje hoger in haar geloof. Ook draagt ze bewust geen zwarte kledij omdat ze de mensen niet wil afschrikken. Khadija is twee keer gehuwd geweest en ze droeg de niqaab al voor haar eerste huwelijk uit eigen overtuiging. Maar toch voelde het niet lekker omdat haar eerste man haar dwong om een zwarte gezichtssluier te dragen.
Na haar eerste echtscheiding besloot ze de gezichtssluier nooit meer aan te doen. Toch is ze hem enkele maanden later weer uit eigen beweging gaan dragen. Haar tweede echtgenoot houdt helemaal niet van haar niqaab. Uiteindelijk hebben ze een compromis bereikt. Als ze met hem over straat loopt draagt ze de niqaab niet.
Vroeger werkte Khadija op een automatiseringsafdeling van een groot telecommunicatiebedrijf. Binnengerold als secretaresse en al snel tot projectmanager gepromoveerd. Van opleiding is ze cultureel werkster, met een bijkomende opleiding pedagogiek aan de hogeschool. Toch redeneert ze heel traditioneel.
Een vrouw moet zorgen voor de kroost een de man moet zorgen voor brood op de planken.
Er is een heuse trend aan de gang in Nederland. Steeds meer meisjes gaan als een sneltrein van niet-praktiserend naar erg gelovig. Khadija vindt dit niet zo gezond want het lijkt niet voldoende doordacht volgens haar. Volgens Khadija moet je er goed over nadenken. Ieder beslist wat hij/zij het beste vindt is haar uiteindelijke conclusie.
Van het verhaal van Miriam word je wel even heel stil. Ongelofelijk welke lijdensweg deze vrouw heeft meegemaakt. Hoofdstuk vier wordt ondertiteld met het woord “survivor”. Dat kan je hier wel heel letterlijk nemen.
Op het moment van het interview is Miriam 34 jaar en staat ze op het punt om de eerste Marokkaanse pilote te worden van België. Toch schuilt er een heel droevig verhaal achter deze sterke dame. Als jong kind, op haar zestiende, werd deze dame uitgehuwelijkt. Je zou kunnen denken dat de auteurs van haar lijdensweg allemaal mannen zijn. Niet dus. De belangrijkste vrouw uit haar leven, haar moeder, draagt een zware schuldlast. Ze is doorheen haar hele kindertijd en jeugd behandeld als een stuk vuil. Knuffels, liefde is haar onbekend. Miriam diende voor het huishouden.
Toen haar borsten zich begonnen te ontwikkelen en haar vrouwelijke rondingen explicieter werden, werd ze verplicht om lange kledij en een hoofddoek te dragen. Niet enkel haar ouders verplichtten haar daar toe ook haar familie zette er druk achter. Het is trouwens een serieus probleem in de Marokkaanse gemeenschappen.
Onder deze druk werd ze ook op zestienjarige leeftijd uitgehuwelijkt. Het was snel duidelijk dat deze man helemaal niet het beste voor had met Miriam. Hij was verslaafd aan softdrugs, troggelde al haar geld af enz. Uiteindelijk vroeg Miriam de echtscheiding aan. Tegen de wil van haar ouders heeft het vijf jaar geduurd eer dat ze de gearrangeerde verbintenis officieel heeft kunnen laten ontbinden.
Terug thuis kwam ze weer onder het strenge regime van haar ouders te staan. Toen haar ouders onverwacht terug uit Marokko kwamen en haar ouders in haar bed een gewone vriend aantroffen brak de hel los. Zwaar mishandeld kwam ze aan in het ziekenhuis. Nooit zal ze die dag vergeten.
Ze besloot om het hef in eigen handen te nemen. Ze zocht een job, huurde een appartementje en vond niet lang daarna en ontzettend lieve Belgische jongen. Met hem heeft ze nu een nieuw leven opgebouwd. Inmiddels heeft ze alle theoretische examens van de pilotenstudie afgelegd. Sinds kort heeft ze ook weer contact met haar moeder en stiefvader. Ze hebben spijt van wat er gebeurd is.
5 Soumeya, de radicale islamiste. De hoofddoek als plicht
Voor het vijfde hoofdstuk zocht Nadia een vrouw die regelmatig opduikt bij manifestaties en die haar radicale ideeën niet onder stoelen of banken steekt. Zo kwam Nadia via via terecht bij Soumeya. Nadia spreekt met Soumeya af in de Grote Moskee in Brussel, opgericht in de jaren zeventig.
Op het moment van het interview woont Soumeya nog steeds samen met haar ex-echtgenoot. Ze wil weg bij haar man. Ze durft de stap echter niet ondernemen omdat er een reële kans bestaat dat ze dan haar verblijfsvergunning en haar kinderen verliest. Om in het land te kunnen blijven, liet ze zich op veertigjarige leeftijd opnieuw inschrijven in een school. Maar dat viel niet mee.
Soumeya staat enorm wrokkig tegenover westerlingen. Volgens haar willen ze haar volk alleen maar breken en vernederen. Als ze de vraag krijgt waarom ze een hoofddoek draagt is haar antwoord kort en bondig. Het is gewoon een verplichting van Allah.
Even later vertelt ze dat de migranten destijds naar België zijn gehaald om ze te stigmatiseren. Ook de islam zou geridiculiseerd worden volgens haar. Hiermee bedoelt men belachelijk maken of bespotten. Het valt enorm hard op hoe negatief ze staat tegenover de autochtonen. Ze is tegen zinloos geweld maar ze begrijpt wel dat bij sommige jongeren de stoppen doorslaan.
Soumeya is ook voorstander van aparte islamitische universiteiten en scholen. En de Belgische overheid moet die instellingen mee subsidiëren volgens haar. Soumeya is ook voor de oprichting van islamitische rechtbanken waar de sharia wordt toegepast.
Uitleg sharia: De Shariah (letterlijk: het pad naar leven-gevend water) is eigenlijk de Islamitische Wettelijke Traditie, ook wel de Islamitische Wet genoemd, die over alle aspecten van het leven van een moslim handelt, van dagelijkse activiteiten tot spirituele zaken, strafrecht, economie, enz
6 Touria, bruggenbouwster tussen culturen. Bij gelegenheid in hoofddoek of tulband
Touria,35 jaar, werkt samen met allochtone probleemjongeren. Dit doet ze in een migrantenwijk in Anderlecht nl. Kuregem. In 1997 streken in deze gemeente talloze cameraploegen neer nadat er een jonge Marrokaanse drugdealer werd doodgeschoten door de Rijkswacht. Het is in deze wijk dat Touria de dialoog tussen de verschillende gemeenschappen en generaties ten alle koste wil blijven voeren. Vandaar ook haar bijnaam ‘bruggenbouwer’.
Touria vertelt haar levensverhaal. Ze was een goede studente. Toch verplichtte het PMS haar om naar de beroepsschool te gaan. Op haar achttiende stapte ze in een gearrangeerd huwelijk. Ze begon te rebelleren en stapt uit haar huwelijk en gooide haar leven over een ander boeg. Ze trok haar stoute schoenen aan en ging terug studeren.
Af en toe draagt ze de hoofddoek. Vooral om haar familie te plezieren op bv. een familiefeest. Opmerkelijk is ook de dat ze vertelt waarom de jongens in haar cultuur zo tekeer gaan als meisjes hun hoofddoek niet dragen. Volgens Touria heeft het louter te maken met jaloezie. Allochtonen meisjes zijn in hun ogen de chouchoukes van de Belgen. Met hèn hebben ze medelijden maar met allochtone jongens willen ze niks te maken hebben.
7 Fatima, de ‘geëmancipeerde’ wethouder. Bekleedt publiek ambt mét hijab
De zevende vrouw in rij is Fatima. Een politiek geëngageerde moslima met Marokkaanse roots.Ze is lid van de Nederlandse sociaal -democratische partij PvdA. Fatima omschrijft zichzelf als goed gebekt en een beetje gek. Ze is 30 jaar en alleenwonend op het moment van het gesprek. Fatima is sinds april 2002 schepen/wethouder in het multiculturele, Amsterdams stadsdeel Zeeburg waar 50.000 mensen wonen.
Wat haar zo opvallend maakt is het feit dat ze als wethouder in Nederland een hoofddoek draagt. Fatima is een fervent voorstander van de scheiding van kerk en staat. In haar hart is ze een moslima maar als politica draagt ze de intrinsieke PvdA-waarden van eerlijk delen en sociale democratie uit. Ook vertelt Fatima dat een hoofddoek gewoon wilt zeggen dat ze in vrede is met haar religie en dat ze dat aan de buitenwereld wilt laten zien.
Op haar dertiende worstelde ze met een identiteitscrisis. Ze zat met enorm veel vragen. De koran heeft haar uiteindelijk geholpen bij haar zoektocht naar haar identiteit. Nu is er trots op wie ze is.
Regelmatig haalt ze ook de pers omdat ze niet terugdeinst om kritiek te geven. Zoals bv. destijds op de Nederlander Theo Van Gogh. Deze onfortuinlijke Nederlander werd in 2004 neergeschoten op straat door een fundamentalist. Theo van Gogh was een Nederlandse regisseur en een columnist. Ze is toen zelfs een tijdje moeten onderduiken omwille van bedreigingen.
8 Emilia, de Tsjetsjeense asielzoekster. Bereid hoofddoek af te zetten als de staat het vraagt
8 Emilia, de Tsjetsjeense asielzoekster. Bereid hoofddoek af te zetten als de staat het vraagt
Emilia woonde in Grozny (Tsjetsjenië). Ze was getrouwd en had drie kinderen. Op een dag stond er jonge, mooie vrouw met een reiskoffer in haar keuken. De tweede vrouw van haar man. Na twintig jaar huwelijk verhuisde ze naar haar moeder samen met haar twee zonen en dochter. Als ingenieur in een Russische fabriek verdiende Emilia een aardig centje. Ze kocht een nieuw pand in Grozny en leefde er vrij en blij.
In 1994 brak de burgeroorlog uit. Het werd een veldslag met slachtoffers aan beide zijden. Het spiksplinternieuwe appartement van Emilia bevond zich in de nieuwe vuurlinie. Ze besloot daarop Tsjetsjenië te ontvluchten samen met haar autistische dochter. Haar twee tienerzonen moest ze met pijn in het hart achterlaten.
In 1994 brak de burgeroorlog uit. Het werd een veldslag met slachtoffers aan beide zijden. Het spiksplinternieuwe appartement van Emilia bevond zich in de nieuwe vuurlinie. Ze besloot daarop Tsjetsjenië te ontvluchten samen met haar autistische dochter. Haar twee tienerzonen moest ze met pijn in het hart achterlaten.
Over de mensensmokkelaars die haar naar België hebben gevoerd wilt ze niks kwijt.
Het was een hachelijke, risicovolle onderneming waar ze met gemende gevoelens op terugkijkt.
Het was een hachelijke, risicovolle onderneming waar ze met gemende gevoelens op terugkijkt.
De hoofddoek is ze pas beginnen dragen na haar huwelijk. In Tsjetsjenië is dat zo de gewoonte vertelt ze. De hijab van Emilia heeft wel iets weg van een in-de-haast-geknoopte- theedoek. Ze staat er ook niet bij stil. Het is een gewoonte. Opmerkelijk is dat ze vertelt dat ze zonder probleem de hoofddoek zou afzetten als onze minister daarom zou vragen.
Waar Emilia het ook moeilijk mee heeft is de verbolgen reacties van de Marokkaanse en Turkse meiden. Volgens haar winden ze zich veel te erg op over hun hoofddoek en het recht om hem te dragen.
Ondertussen zijn ook haar twee zonen en bedilligere moeder hier. Hun toekomst is nog steeds heel onzeker. Indien ze een permanente verblijfsvergunning krijgen, dan gaat Emilia weer studeren.
Uitleg conflict Tsjetsjenië:
Tsjetsjenië is een regio, gelegen in de Noordelijke Kaukasus in het zuiden van Rusland. Sinds het uiteenvallen van de voormalige Sovjet-Unie strijden de Tsjetsjenen voor onafhankelijkheid. De afgelopen tien jaar is het Tsjetsjeense verzet steeds meer verbonden geraakt met fundamentalistische denkbeelden vanuit de Islam. Vanuit die denkbeelden is er in 2007 de Noordelijke Kaukasus Emiraat opgericht en wordt er onder die naam door de rebellen doorgevochten9 Zaynab, de bevreesde bekeerlinge. Na bekering met hoofddoek
Zaynab is een vreemde eend in het rijtje van Nadia Dala.
De reden daarvoor is heel eenvoudig. Zaynak heette vroeger Katalin en is opgegroeid in een katholiek nest. Op haar eenentwintigste kreeg ze verkering met een Marokkaan op het werk. Hij was moslim en vertelde haar af en toe iets over de islam. Maar op haar werk liep nog een tweede moslim rond, een Pakistaan. Door hem is ze zich pas echt gaan verdiepen in de islam.
De reden daarvoor is heel eenvoudig. Zaynak heette vroeger Katalin en is opgegroeid in een katholiek nest. Op haar eenentwintigste kreeg ze verkering met een Marokkaan op het werk. Hij was moslim en vertelde haar af en toe iets over de islam. Maar op haar werk liep nog een tweede moslim rond, een Pakistaan. Door hem is ze zich pas echt gaan verdiepen in de islam.
Haar omgeving schrok zich een hoedje toen ze het nieuws hoorde. Ze konden er niet aan uit dat Katalin zich bekeerde tot moslima. Ze waren er ook van overtuigd dat haar emotionele toestand van destijds de oorzaak was van de ommekeer. Uiteindelijk heeft haar moeder, die stief aan kanker, op het einde van haar leven toch vrede genomen met de nieuwe situatie.
Emotioneel vertelt ze ook over het einde van haar relatie. Hij wilde niet dat ze een hoofddoek droeg en beleefde de islam niet zo intens als Zaynab.
Uiteindelijk heeft ze besloten om zonder hem verder te gaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nadia_Dala
http://users.telenet.be/myprojects/peace/shariah.html
http://conflictenteller.nl/conflict?cid=31
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/redactietips/redactietips_2eNiveau/1.597895
Knack september 2009 - GAL
www.wablieft.be
http://www.picozone.nl/uploads/1916/pico/1913/PICO_1913_vrijheid_van_sty.pdf
Uiteindelijk heeft ze besloten om zonder hem verder te gaan.
10 Aÿsz, Turkse migrante eerste generatie. Koos op latere leeftijd voor hoofddoek.
Voor haar allerlaatste vrouwenportret kwam Nadia uit bij de vijftigjarige huismoeder Aÿsz. Toen ze hoorde dat een journaliste uit Brussel haar wilde spreken, zat ze te huilen. Na dertig jaar is er eindelijk iemand die haar wilde horen.
De zoon van Aÿse is de tolk van dienst aangezien Aÿse nauwelijks Nederlands spreekt. Ze herinnert zich als de dag van gisteren, hoe ze dertig jaar geleden in Nederland arriveerde. Van de zonnige Zwarte Zee naar de druilige Lage Landen.
De eerste maanden sloot ze zich volledig op. De gordijnen bleven de hele dag dicht. Orders van haar man. Ze tuimelde in haar eerst depressie.
Als ik pols wanneer ze de hijab is beginnen te dragen antwoord Aÿse resoluut:
‘Na een droom in Nederland. In die droom had ze lange witte haren in een paardenstaart. Een bejaarde man met een witte baard kwam naar me toe en zei dat ze een hoofddoek moest opzetten. En zo geschiedde.
‘Na een droom in Nederland. In die droom had ze lange witte haren in een paardenstaart. Een bejaarde man met een witte baard kwam naar me toe en zei dat ze een hoofddoek moest opzetten. En zo geschiedde.
Deze droom heeft haar leven wel veranderd. Ze is de koran beginnen te lezen en bid sindsdien twee keer per dag. Haar dochter liet ze wel vrij in haar keuze om de hijab al dan niet te dragen.
Op haar 38ste heeft ze abortus laten uitvoeren. Ze beschouwt het nog steeds als een van de grootste zonden van haar leven en ze heeft er ontzettend veel spijt van. Ze eindigt haar verhaal door te vertellen dat als ze alles opnieuw zou kunnen doen ze nooit meer Nederland zou gereisd zijn om voor man en kinderen te zorgen en verder verstoken te blijven.
Ze is wel ontzettend fier op haar kinderen. Ondanks haar isolement en haar taalbarrière heeft Aÿse drie Nederlandssprekende kinderen met een uitstekend curriculum grootgebracht. Twee van hen hebben hun diploma al op zak en de jongste studeert nog.
Zo hoopt ze de tijd die nog rest door te brengen in haar vaderland.
Net zoals wij (studenten lerarenopleiding) leren differentiëren (leren omgaan met verschillen) zal de wereld dat ook moeten!
Conclusie?
Het lezen van dit boek heeft me helaas geen duidelijk antwoord kunnen bieden op mijn vragen. Het was voor mij al een moeilijk te doorgronden thema. Waarom de ene vrouw een hoofddoek draagt en de andere niet. Maar is dat erg? Nee toch wel.
Was mijn vraag niet op voorhand gedoemd om te mislukken?
Was mijn vraag niet op voorhand gedoemd om te mislukken?
Volgens mij wel. We moeten al onze vooroordelen eens loslaten. Wat maakt het nu uit dat de ene vrouw een hoofddoek draagt en de andere niet. Dat zou in principe geen enkele invloed mogen hebben op onze eigen leefwereld.
Het viel me vooral op dat deze 10 sterke vrouwen allemaal hun eigen redenen hebben waarom ze een hoofddoek dragen of net niet. Ook wij blijven allemaal te diep graven in deze materie en oordelen te snel. Iedere mens op de wereld zoekt een houvast. De invulling daarvan kan voor iedereen verschillend zijn.
Het moet daarom maar eens gedaan zijn met al die vooroordelen. Als iedereen gewoon een beetje meer verdraagzamer zou zijn zag deze wereld er al een heel stukje mooier uit. Vandaar ook mijn oproep. Mensen wie je ook bent, welke nationaliteit, welk geloof het maakt allemaal niet uit. Laat iedereen in zijn eigen waardigheid. Heb respect voor elkaar en voor elkaars geloof.
Ik besef ook wel dat de problematiek een stuk dieper zit als ik nu laat uitschijnen.
Er zijn ook redenen tot ongerustheid. Een aantal verhalen uit boek zijn verontrustend.
De verbittering onder sommige vrouwen is zodanig groot dat radicalisering om de hoek schuilt.
Het moet daarom maar eens gedaan zijn met al die vooroordelen. Als iedereen gewoon een beetje meer verdraagzamer zou zijn zag deze wereld er al een heel stukje mooier uit. Vandaar ook mijn oproep. Mensen wie je ook bent, welke nationaliteit, welk geloof het maakt allemaal niet uit. Laat iedereen in zijn eigen waardigheid. Heb respect voor elkaar en voor elkaars geloof.
Ik besef ook wel dat de problematiek een stuk dieper zit als ik nu laat uitschijnen.
Er zijn ook redenen tot ongerustheid. Een aantal verhalen uit boek zijn verontrustend.
De verbittering onder sommige vrouwen is zodanig groot dat radicalisering om de hoek schuilt.
Net zoals wij (studenten lerarenopleiding) leren differentiëren (leren omgaan met verschillen) zal de wereld dat ook moeten!
Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nadia_Dala
http://users.telenet.be/myprojects/peace/shariah.html
http://conflictenteller.nl/conflict?cid=31
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/redactietips/redactietips_2eNiveau/1.597895
Knack september 2009 - GAL
www.wablieft.be
http://www.picozone.nl/uploads/1916/pico/1913/PICO_1913_vrijheid_van_sty.pdf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten